Het land in! - Reisverslag uit Yamagata-shi, Japan van Jessica Dorenbos - WaarBenJij.nu Het land in! - Reisverslag uit Yamagata-shi, Japan van Jessica Dorenbos - WaarBenJij.nu

Het land in!

Door: Jessica

Blijf op de hoogte en volg Jessica

06 Juni 2016 | Japan, Yamagata-shi

Wat een drukke week was het zeg! Waar ik de vorige keer een verslag had van 2 weken, nu kan ik het verslag wel in twee delen opdelen, zoveel heb ik gedaan! Maar dat doe ik nu niet, het is praktischer om alles in 1 keer te doen, dus ga er maar even voor zitten :P Zal proberen het wat beknopt te houden, maar het gaat altijd sneller dan gedacht ^^'

Woensdag gingen we met school naar Toyota Motors East Japan in Ohira voor het vak Japanese Business communication. Hier kregen we een presentatie over het bedrijf, een rondleiding door de fabriek waar ze de auto's in elkaar zetten en waar ze metalen stukken aan elkaar zetten en daarna was er een Q&A sessie. We mochten helaas maar op 1 plek foto's maken, namelijk in een soort galerij waar allemaal auto's van Toyota stonden. Was best leuk om daar zo rond te kijken, ze hadden zelfs Toyota modelautootjes! Ook was het erg leuk om te zien hoe sommige onderdelen op de auto werden gezet en hoe aan het einde de auto echt van de lopende band rolt! (oke, het was een testgedeelte en iemand reed de auto naar het volgende testgedeelte, maar dat was alsnog leuk om te zien :P). Het ging allemaal vrij snel, maar het was wel leuk om daar een keer geweest te zijn ^^.

Toen ik weer terug was op school na de tour was ik erg moe, maar ik had geen tijd om erg rustig te doen, want er was een pakketje naar mij onderweg helemaal vanuit Nederland! Toen ik thuis kwam had ik al een kaart in de brievenbus en kon ik hem ophalen vanaf het management kantoor, wat ik dan ook meteen heb gedaan! In het pakket zaten allemaal dingen vanuit Nederland, gestuurd door papa, mama, Kirsten en Leonie ^^. Er zaten stroopwafels in, spekjes, snoepbanaantjes, milka chocolade, custard cakejes, shampoo (is wel zo handig als je weet waar je je haar mee wast, hoef ik hier niet uit te zoeken haha) en last but not least, chocopasta en hagelslag! Nu kan ik mn broodjes lekker op de Nederlandse manier eten ^^ Dat heb ik dan ook meteen de volgende dag gedaan :P. Ben er echt superblij mee, toch nog weer wat van thuis hier!

Donderdag had ik de eerste les van mn nieuwe vak over de huidige Japanse cultuur. Was erg interessant, het wordt gegeven door een Australiër, dus het Engels is gelukkig wat beter :P We moeten zelf voor de inhoud van het vak zorgen, dus iedere week moeten twee mensen een soort van presentatie geven over een onderwerp. Ik ben deze week al aan de beurt dus ik moet even flink aan de slag!

Vrijdag had ik de eerste grote toets voor Japans, de tussentoets (midterm). We hadden een uur om wat luisteropdrachten te doen samen met wat schrijf- en grammaticaopdrachten en daarna moest iedereen een presentatie geven over zijn dagelijkse leven in zijn of haar thuisland. Voor mijn gevoel ging het allemaal best goed, een paar dingen waar ik over twijfelde (en uiteindelijk verkeerd heb verbeterd -.- ), maar vast een mooi cijfer ervoor ^^. We zullen het zien komende woensdag!

En toen stond het weekend voor de deur. Meestal twee rustige dagen, tijd om even uit te rusten en te relaxen voor de start van de nieuwe week. Maar dit weekend was dat niet het geval, er waren tripjes die gedaan moesten worden!

Zaterdag was er de IPLA trip, een uitje dat verplicht is voor alle IPLA leden. Met twee bussen gingen we richting Yamagata waar we eerst ergens potten gingen maken en daarna zouden we ergens kersen gaan plukken. 's Ochtends duurde het erg lang voordat we weg gingen, want er waren een aantal mensen die misten. Hierdoor vertrokken we bijna een kwartier nadat we zouden moeten vertrekken, bijna een half uur nadat we er moesten zijn. En in de mail stond nog wel dat er niet meer dan 5 minuten gewacht zou worden op laatkomers! De reis verliep voorspoedig, nog wel even een tussenstop gemaakt, dat was een mooie kans om te zien hoe het er in Japan uitziet! Was interessant om te zien dat ze een zelfs een machine hebben waar je warm eten uit kunt krijgen (als hij niet kapot is dan :P). Vrij snel daarna kwamen we bij de pottenbakkerij aan. Daar moesten we bij draaitafels gaan zitten en kregen we een uitleg hoe we de verschillende dingen konden maken. We hadden de keuze uit borden, rijstkommen, theekopjes (met of zonder oor, eigen keuze maar het blijft een theekopje mama :P) of je kon zelfs iets maken. Als voorbeeld maakte de instructeur een dinosaurus waar je bijvoorbeeld een potlood in kon zetten of een mobiel. Toen mochten we zelf aan de slag! Ik heb een theekopje gemaakt met sakurabloemetjes ^^. Daarna moesten we een kleur uitkiezen waarin onze werken gekleurd worden en moesten we het achterlaten zodat het kon drogen en zodat ze het konden bakken. Waarschijnlijk krijgen we ze later op school.
Het volgende deel van de trip was kersen plukken. We werden daarvoor naar een boomgaard geleid in een soort van kas en daar kregen we de instructie dat we ze gewoon konden plukken en eten! We konden onze gang gaan voor zo'n 30 minuten. Ik heb nog niet eerder kersen gehad, laat staat Japanse kersen, dus het was wel even spannend of ik ze lekker vond of niet, maar ze waren lekker! Ik kon dus lekker eten net als de rest ^^. Sommige mensen vroegen ook nog mn hulp om bij hogere kersen te komen die zoeter waren, en met mijn lengte kon ik daar makkelijker bij :P. Het kersen plukken en eten deed me best denken aan hoe we eerder wel eens pruimen gingen plukken bij oma, zelfs de kersen deden me een beetje aan pruimen denken (de pit lijkt een beetje hetzelfde en ook de structuur van de binnenkant, dont judge me :P), kreeg er een beetje een nostalgisch gevoel bij. Toen was onze tijd om en moesten we weer terug naar de bus. Gelukkig konden we eerst onze handen wassen, want die plakten helemaal van al die kersen :P. We konden ook kersen kopen, maar die zijn duur hier! Hoorde al dat je zo'n 2000 yen (16 euro) moet betalen voor een bakje Japanse kersen in de supermarkt, bij het winkeltje daar was het nog duurder, maar dan had je wel de mooiste kersen :P. Maar ik had al wel genoeg gehad van kersen die dag, dus daar niets gekocht, en thuis eet ik wel weer kiwi's, een stuk goedkoper haha. Halverwege de middag waren we alweer thuis, mooi op tijd!

Zondag was de meest inspannende dag sinds ik hier ben. Waarom? Omdat ik samen met Lena, Daniël, Martin, Maria, Erik en Bong een berg heb beklommen. Afgelopen week maakte Bong een Facebook event aan om een berg te beklimmen, een trip van 5-6 uur. Ik dacht klinkt leuk, weer wat te doen, ik ga mee! Het was eerst 12 juni, maar door omstandigheden werd het toch een week eerder, dus afgelopen zondag. Om 10 uur verzamelden we om met de trein naar Omoshiroyama, oftewel Omoshiro berg te gaan. In de trein kwamen we naast een Amerikaans stel te zitten, daar hebben we nog wat mee geklets. Ik had het met de vrouw ook over anime, want ze ging die avond naar een concert van Hello Sleepwalkers, een band die de opening song voor een anime, Noragami, heeft gemaakt, dus daar konden we het even mooi over hebben ^^. Na ongeveer drie kwartier kwamen we aan bij het station, een voor mijn gevoel typisch Japanse plattelandsstation, want er waren niet eens poortjes waar we doorheen moesten met onze kaartjes, dus we zijn op hetzelfde kaartje weer terug gegaan XD. Nadat we eerst hadden gekeken wanneer er weer treinen terug gingen (eens per 2 uur.... nog meer plattelandsgevoel) en welke route we zouden nemen (er waren verschillende opties) gingen we op pad. Het was eerst alleen maar bergopwaarts, bergopwaarts, bergopwaarts.... Het was niet echt geweldig en ik was de langzaamste, dus iedereen moest op mij wachten :c. We kwamen een gebouw tegen en daar hebben we even rondgekeken en toen gingen we weer verder. We kwamen op een punt aan en daar bleek het dat we de verkeerde weg hadden genomen, niet eens op weg naar de berg maar naar een of ander bloemenveld gebeuren... Dus we gingen weer terug en toen we de goede kant op. Toen we op de goede weg kwamen vroeg ik me eerst af of het wel de goede weg was... het was allemaal klimmen en klauteren en soms voelde het niet erg veilig. Maar we gingen gewoon door. De heenweg vond ik verschrikkelijk. Ik snap wel als we een berg beklimmen dat je dan ook stijgt, maar het stijgen ging maar door en door en door. Dan zag je een helling, dan zie je een punt en denk je oke, daar is de top van deze helling, daarna is het miss weer wat vlak, maar dan kom je op dat punt en kijk je omhoog en zie je alleen maar nog meer helling. En dat kan je best moedeloos maken, al helemaal als iedereen steeds op je moet wachten. Er waren wel momenten waar ik wilde opgeven, maar je bent met een groep dus je moet eigenlijk wel door. Gelukkig gaven de andere mensen me wel steun, zeiden dat ik gewoon mn eigen tempo moest doen, mezelf niet teveel moest pushen en ze hielpen me ook door een me een wandelstok te geven. Na zo'n 3 uur klimmen waren we eindelijk bij de top gekomen! Het was erg indrukwekkend om de omgeving te zien, we waren zo hoog! We waren zelfs op een gegeven moment omringd door wolken. Na wat foto's was het weer tijd om terug te keren, want we hadden nog weer een lange tocht voor de boeg en we wilden wel voor het donker werd de berg af zijn en we wilden de trein van 19.15 halen. Na wat discussie werd ervoor gekozen om een andere weg terug te nemen, eentje waarbij we ook langs een rivier zouden komen. Ik twijfelde wel wat, want ik wist niet hoe lang dat zou duren, de heenweg was ook al langer dan volgens de kaart (we hadden de heenweg de 90 en 70 (minuten) route gedaan, terugweg was 80 naar beneden, 40 opzij, 20 en 30, zie de kaart). Maar Bong heeft ervaring hiermee en zei dat het kon, dus daar gingen we weer. Het eerste stukje terug was tricky, het was zand met losse stenen, je kon er erg snel uitglijden. Het stukje daarna was wel prettig, lekker naar beneden. Maar toen was er weer klimmen. Klimmen is niet erg als het maar een klein stukje is, maar hier was het weer klimmen zonder uitzicht op een einde, dat was weer afschuwelijk. Maar daarna gingen we mooi zigzaggend de berg af met mooi uitzicht, we kwamen bij de rivier aan waar we even onze handen konden wassen en waar sommigen hun water bijvulden, we zagen een paar watervallen en op zich was dat deel wel erg prettig om te lopen, een stuk prettiger dan steeds omhoog en het was ook een stuk beter om vol te houden. Vanaf het eerste kruispunt na de daling vanaf de top hebben we in 1 stuk door gelopen. Om 18.15 kwamen we eindelijk weer aan bij het station. We hadden nog even de tijd, dus gingen we weer naar beneden naar de rivier waar we met onze voeten in het water konden zitten. Dat was wel lekker verfrissend. We gingen weer op tijd terug zodat we de trein niet zouden missen. Om 19.15 kwam de trein en waren we weer lekker op weg naar huis, waar iedereen wel aan toe was want het was een inspannende dag geweest. In totaal zijn we zo'n 7 uur onderweg geweest, waarvan 6 uur de hoofdberg. De berg was 1264,4 meter hoog en we begonnen op 450 meter hoogte. Ruim 800 meter stijging en dan was er ook nog wel eens weer een stukje naar beneden na een stijging. Erop terugkijkend is het wel een hele prestatie wat we hebben gedaan en ook wel iets waar ik trots op mag zijn dat ik het heb gehaald. Hierbij was het wandelen in Frankrijk vorig jaar bijna niets :P Maar als ik dit had geweten, hoeveel stijging het steeds was, dan was ik denk ik toch thuis gebleven. Dit was eens maar voorlopig niet weer!

Bedankt weer voor het lezen! Heb nu een drukke week voor school voor de boeg, waarschijnlijk niet zo heel veel bijzonders voor hier dus, maar ik hou jullie op de hoogte. Jane!

(voor foto's ga nu naar: http://s1024.photobucket.com/user/Jessica_Dorenbos/slideshow/Japan%20Reis/30-5-2016%20tm%205-6-2016%20Het%20land%20in )

  • 07 Juni 2016 - 18:14

    Rita:

    Hey Jessica,
    Wat een rode kersen hebben ze daar in Japan. Als ik hier kersen zie zijn ze veel donkerder, bijna paars van kleur.
    Je mag trots op jezelf zijn dat je de bergwandeling hebt voltooid. Hier in Nederland kan je geen bergervaring opdoen. Ik denk dat de mensen met wie je liep wel ervaring hebben. Al zeg je nu voorlopig niet weer, ik denk dat als je er over een tijdje op terugkijkt dat het toch wel een mooie herinnering zal zijn!

  • 26 Juni 2016 - 14:52

    Jessica Dorenbos:

    @ Rita
    Jaaa ze zijn inderdaad een stuk roder van kleur, dat had ik niet helemaal verwacht, dacht ook meer aan die paarse kleur :P. Maar de haribo kersensnoepjes zijn wel zo rood van kleur, dus het klopt ook wel wat XD.
    Kan inderdaad geen ervaring in Nederland opdoen op dat gebied, misschien een mooi doel voor in Frankrijk om zo te leren wandelen :P Het is alweer een paar weken geleden, maar ik denk nog steeds met een beetje angst terug aan die bergwandeling XD Niet weer voordat ik eens goed ervaring op heb gedaan haha.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jessica

Actief sinds 27 Maart 2016
Verslag gelezen: 141
Totaal aantal bezoekers 23285

Voorgaande reizen:

26 Maart 2016 - 29 Augustus 2016

Studiereis Japan

Landen bezocht: