Japanse taal en een Japanse shopmiddag

Gisteren was een vrij rustige dag met weinig speciale dingen. Toch is er genoeg gebeurd waar ik toch over wil vertellen.

Gisterochtend zijn we voor het eerst met een groepje samen op de fiets naar de campus gefietst! Twee van het groepje, Lana en Lena, waren al eerder op de fiets naar de campus geweest, dus zij zouden ons begeleiden naar de campus. Zij hadden er eerder al bijna drie kwartier over gedaan omdat ze de weg nog moesten zoeken, dus we vertrokken ruim op tijd. Maar we hoopten wel eerder aan te komen, want zij konden nu sneller omdat ze al een keer eerder die weg waren geweest. Uiteindelijk hebben we niet de snelste weg kunnen volgen, want het blijft toch wat lastig navigeren in deze voor ons nog onbekende stad. Maar binnen een half uur hadden we toch de campus bereikt, mooi op tijd voor de Japanse taal oriëntatie om 9.30 .

De oriëntatie schepte eigenlijk meer verwarring dan duidelijkheid. Er is een heel gedoe met het bepalen van het niveau en welke vakken je op welk niveau kunt volgen. Allemaal onderdelen met letters ervoor, ingewikkelde rooster, ingewikkelde registratie. Aan het einde hebben we toch maar besloten om die oriëntatie wat te negeren en gewoon naar de klas te gaan die op ons rooster staat die correspondeert met ons niveau en dat we via ons lesrooster ons ook maar gewoon aanmelden voor de lessen van dat niveau en dat dat genoeg is. Na de oriëntatie was het tijd voor de plaatsingstest die ons niveau zou bepalen. Complete beginners hoefden hem niet te maken. Ik ben geen complete beginner, dus ik wilde het er toch op wagen. Erg veel verder ben ik er niet mee gekomen... Het luistergedeelte was al lastig, want ook al herkende ik wat woorden en kon ik wat dingen afleiden van de plaatjes, ik kon de vragen niet verstaan dus daar kwam ik niet echt ver mee. Ook het grammaticagedeelte was een ramp. Er stonden zinnen in het Japans en daar moest je dan het juiste woord invullen. Ik moest eerst nog eens ontcijferen wat er uberhaupt stond. Ik kon het wel lezen, maar begrijpen deed ik niet. Dus voor een uur ben ik gewoon bezig geweest de hiragana om te zetten in romanji (ons alfabet zeg maar). Ik scoor vast niet goed, maar ik heb zo toch een beetje laten zien dat ik wel wat ken. Ook met beter leren was ik niet verder gekomen denk ik, dus dat was wel een beetje een geruststelling achteraf. Maar goed, niveau 1 Japans here I come!

Na de test besloten we om de kantine eens uit te proberen. Bij de rondleiding waren we er al wel langs geweest, maar dat was niet tijdens etenstijd. Veel studenten kiezen ervoor om te lunchen in de kantine en omdat het ook wel iets voor ons zal zijn moesten we het wel een keer uitproberen. Je kon je eigen lunch samenstellen door bepaalde bakjes met vlees, groenten, rijst en misosoep te pakken en die af te laten rekenen. Ook was er een hele maaltijd, dit geval was het curry rice met of zonder het vlees. Dit leek mij wel wat, dus uiteindelijk had ik een lunch van een stukje gebakken kip met kaas en de curry rice. Het was heerlijk! Ik zie mezelf daar wel iedere dag lunch hebben op campus, en ook wel avondeten. De keuze was best breed (dit was nog maar de enige kantine die we hebben geprobeerd, er zijn nog meer opties) en het lijkt er ook op dat hij iedere dag wisselt en dat je dan uit verschillende items uit verschillende prijsklasses kunt kiezen. Op de stellingen staat namelijk de prijs van het eten en voordat je bij de stellingen komt kun je op de plaatjes zien met tekst wat het is en de voedingswaarden. Erg handig systeem. Ik kijk er naar uit om er weer te lunchen en om avondeten daar uit te proberen.

Na de lunch ben ik in mijn eentje naar de stad gefietst, want daar had ik met Kanako, mijn tutor/buddy, afgesproken zodat ze me kon helpen met mijn eerste betaling van de huur, management fee en de borg. Dit moest namelijk cash bij een bank en hoewel ik wel de info had, het leek best ingewikkeld. Verder moest ik ook al op meerder dagen het geld bij een ATM pinnen, want het dagelijkse limiet is 500 euro en omgerekend was het bedrag zo'n 560 euro. Allemaal weer gedoe -.- De weg naar de stad was best makkelijk te vinden door kaart die we dag ervoor hadden gekregen en door het volgen van de bordjes. Ik was er gelukkig dan ook mooi op tijd. We hadden afgesproken bij de H&M en na een snel bevestigen dat we de juiste hadden gingen we naar de SMBC bank. Hier deed Kanako het woord en besloten we om de ATM te gebruiken. We konden ook wel naar de balie, maar dat kostte meer. Dus toen hebben we voor de ATM gekozen want Kanako kon me daar mee helpen. Het was allemaal in het Japans (er was wel een Engelse optie maar dan kun je niet betalen) maar Kanako ging er vliegensvlug doorheen en hielp me met het invullen van de dingen. Binnen no time was de betaling geregeld en stonden we weer buiten. Ik wist niet echt wat om te shoppen, dus stelde ze voor om ergens koffie of thee te drinken. We gingen voor thee en dus gingen we naar een superleuk theeplaatsje bij het station. Ze deden het daar erg leuk, je kreeg je thee in een klein theepotje waarmee je zelf je kopje weer bij kon vullen! Ook hadden ze seizoensitems, aardbei was de vrucht van dit seizoen. Dus bestelden we beiden een stukje aardbeientaart die heerlijk was. Het was ook allemaal hartstikke schattig, ik bleef maar foto's maken bij iedere keer dat er weer wat op tafel kwam. We hebben er heerlijk gekletst onder genot van de perzik earl grey thee en aardbeientaart. Na de thee zijn we naar een winkel geweest voor kantoorspullen en dergelijke. Ik wilde graag postkaarten kopen om naar familie en vrienden te sturen. Er was echt heel veel keus! Uiteindelijk heb ik na lang nadenken 12 kaarten gekocht, een andere voor iedereen ^^ Naast de kaarten was ook een gedeelte met souvenirs. Kanako liet me dat zien omdat we het over stickers hadden en er waren allemaal typische Japanse stickers. Ze zei dat de winkel erg populair was onder buitenlandse studenten. Ik heb er geen stickers gekocht, maar wel cadeautjes voor Leonie, want die is deze maand jarig! Ik wil erg graag over vertellen, want de dingen daar zijn echt superleuk, ik zou er wel meer mee willen nemen, maar ja, ze leest dit dus ik zeg maar niets, anders verraad ik haar cadeautje al te veel :P Laat ik zeggen dat ik erg graag weer terug wil naar die winkel een andere keer en dat ik denk dat ik zo een goede plek heb gevonden voor souvenirs ^^.

Na het bezoek aan de winkels heb ik afscheid genomen van Kanako en ging ik alleen weer terug naar de dorms. Onderweg ben ik nog gestopt om wat boodschappen te doen en kwam daar ook klasgenoten tegen. Dat is wel grappig, veel mensen gaan naar die winkel omdat hij zo groot is en ook zo dichtbij. Ik heb er onder andere een bento gekocht voor het avondeten. Van een van de klasgenoten kreeg ik wel de tip om na 8 uur naar de winkel te gaan voor een bento, want dan zijn ze iets van 50 yen, omdat ze verkocht moeten worden. Heel mooi goedkoop, maar ik wil toch wat eerder eten dan 8 uur en ik weet niet of ze zo lang goed blijven :P. Thuis heb ik de bento opgewarmd in de magnetron en heerlijk gegeten. Dus ook al kan of wil ik niet eten op de campus, ik kan ook naar de supermarkt en daar voor een redelijke prijs een smakelijke bento kopen en opwarmen. Een gezonder alternatief dan de cupnoodles denk ik :P O en verder heb ik ook zelf aardbeienyoghurt gemaakt! Ik had de vorige keer een zakje met fruitspul gekocht waarvan ik dacht dat het fruityoghurt was. Op zichzelf was het veeeel te zoet voor me dus ik had het weer in de koelkast gelegd. Maar het moet toch een keer op, dus ik dacht, ik mix het met yoghurt. En misschien zijn die dingen daar wel voor bedoeld, want na wat roeren leek het net gewone aardbeienyoghurt! Ik ben erg blij met deze ontdekking, want er waren nog andere smaken fruitzakjes, dus ik kan lekker verschillende soorten vruchtenyoghurt maken ^^

Bedankt weer voor het lezen en sayonara!

(voor foto's ga nu naar: http://s1024.photobucket.com/user/Jessica_Dorenbos/slideshow/Japan%20Reis/6-5-2016%20Japanse%20taal%20en%20een%20Japanse%20shopmiddag )