Shopping en Shrine

Vandaag zou het een rustigere dag worden dan de afgelopen dagen. Mag ook wel, een beetje tot rust komen en echt uitslapen worden ook zeer gewaardeerd. Vandaag begonnen de activiteiten pas om 12 uur. Toen had ik afgesproken met Cheryl, Michael en Choo van gisteren. In de ochtend heb ik dus lekker uitgeslapen, ontbeten, dingen zoals de verslagen hier bijgewerkt (foto's verwijderen hier is echt lastig, duurt tijden voordat er weer eentje weg is!) en om 12 uur ging ik richting de afgesproken plek. Vandaag was het gelukkig beter weer dan gisteren dus het was ook wel fijn om buiten te zijn. Toen we compleet waren, waren we met 5, want een andere jongen, Bents (weet niet precies hoe je het spelt) ging ook met ons mee. Met z'n allen vertrokken we op de fiets richting de stad, want eerst wilden we ergens lunchen.

Lunch vonden we in een tonkatsu restaurant vlakbij een shrine. Tonkatsu is dik varkensvlees volgens mij gefrituurd in een soort beslag (google het maar als je het zeker wil weten). In ieder geval, het is erg lekker, maar ook best duur voor een lunch. Daarom nam iedereen de kipvariant, die ook heerlijk was! Naast de kip kregen we ook een enorme berg kool, een kom rijst en misosoep. Het duurde wat lang allemaal omdat het een familierestaurantje was, maar het heeft zeker gesmaakt. Wel iets om naar terug te komen! Het Japans was hier gelukkig geen probleem, Michael, Choo en Bents wisten al wat Japans en konden dus ook bestellen. Verder weet Cheryl ook al wel wat tekens dus zij vond de kip katsu op de kaart. Ze hebben allemaal al wel een course gehad, maar ik denk dat ze ook wel wat voordeel hebben met het feit dat hun talen wat meer lijken op het Japans dat die van mij (ze komen allemaal uit Azië, zoals Singapore, Maleisië en Thailand).

Na het eten gingen we naar de shrine die zich naast het restaurant bevond. Dit was de eerste shrine die ik heb bezocht in Japan! Het was de Osaki Hachimangu Shrine, een shrine ter ere van Date Masamune, de stichter van Sendai. Voordat we bij de shrine aankwamen moesten we nog een flinke trap op. Bijna bij de shrine aangekomen zagen we ook dingetjes met water en soort van kommetjes aan stokjes waarmee je water kon scheppen. We wisten echter niet waarvoor het bedoeld was, dus dat lieten we maar met rust. Verder zagen we ook houten bordjes hangen met tekst. Ergens had ik al wel gelezen dat die bedoeld waren voor wensen en dat je die ook zelf kon kopen en er zelf iets op kon schrijven en op kon hangen. Dit hebben we ook niet gedaan, want we wisten gewoon niet precies hoe het werkte, dus dan leek het ons maar beter om het niet te doen. Toen we eenmaal dichterbij de shrine waren kwam er een man op ons af die ons wat probeerde uit te leggen over de shrine, over de symbolen die erop zaten en dergelijke. Hij heeft ons ook uitgelegd hoe je kon bidden bij de shrine. Je moest eerst twee keer buigen, een muntje gooien in een soort houten blok, dan aan de bel slingeren, twee keer je handen klappen en je wens doen (je moest wensen voor victorie, want daar is Date Masamune voor, hij was een generaal oid, iets miletairs) en dan nog een keer buigen. Ik heb het wel eerder in anime gezien, maar om het zelf te doen was wel wat apart, maar wel leuk. Toen werden we weer door een gids aangesproken en die nam ons mee naar de zijkant van de shrine en vertelde ons dingen over de inrichting, hoe het zat met de verschillende kamers erin. Helaas was het allemaal in het Japans en ik ving soms een paar woordjes op, maar ik kende het niet genoeg om het helemaal te volgen. Vervolgens vroeg ze ook waar we vandaan kwamen en wat we deden. Ook zei ze dat ik mooi was, daar groeide ik wel een beetje van ^^ Toen liet ze ons nog een paar hele oude goudvissen zien. Die waren ouder dan wat wij waren! Daarmee beëindigden we ons bezoekje aan de shrine en vervolgden we onze tocht naar de Seiyuu supermarkt.

Dankzij navigatie van de anderen kwamen we uiteindelijk bij de Seiyuu supermarkt! Hier hadden ze gelukkig een stuk meer keuze, zoals ook groenten en fruit en vlees en gewoon veel meer. Fruit was ook hier nog relatief duur, dus ik heb het bij een doosje aardbeien gehouden voor eerst. Ik heb wel verschillende zuiveldingen gehaald om te proberen, zoals magere yoghurt (leek meer op kwark eerst voordat ik het goed ging roeren met de vloeistof die erop dreef), aardbeien yoghurtdrink (moet nog maar eens zien hoe yoghurt de drink is) en iets wat ik dacht dat een fruitbreaker was. Die vind ik hier erg lekker, maar hier ontbrak de yoghurt en was het gewoon fruit! Heel erg zoet, misschien probeer ik het later door de yoghurt te mixen. Verder heb ik ook verschillende cupnoodles gekocht voor een gemakkelijk avondeten (gemak is mijn motto voor eten de komende 4,5 maand) en een soort van chocoschelpjes om te eten met de yoghurt. Ik heb het als toetje gehad en mocht het ontbijt bij de meal service hier niets zijn, dan val ik daar op terug. Ook heb ik vruchtentheezakjes weten te vinden en iets wat waarschijnlijk chocopasta is! Het is allemaal wel wat anders, maar ik hoop dat het toch een beetje als thuis is ^^ Bij het afrekenen had ik gehoopt dat het weer zo handig in tasjes werd gedaan voor ons zoals bij de andere convenience stores hier in de buurt, maar dat was niet het geval. Dat moesten we zelf doen en het eerste kleine tasje was gratis! Maar ik had best wat gekocht, dus het leek erop dat het niet genoeg zou zijn. Gelukkig had verleden-mij over gebleven plastic tasjes in dr tas gestopt, dus heden-mij had toch middelen om het allemaal mee te krijgen op de fiets! Het fietsmandje hielp er ook wel erg mee. En zo gingen we weer in een ketting achter elkaar aan, terug naar de dorms. En daarmee zou ons avontuur op de fiets eindigen.

Helaas eindigde het hier niet mee. Nadat we een bepaalde straat hadden ingeslagen kwam er opeens een politiewagen ons voorbij en die stopte voor ons en politiemannen stapten uit! Ze vroegen onze resident cards en ze noteerden onze informatie. Ik dacht eerst nog dat het om een controle ging want ze hadden eerst niets gezegd dat we iets fout hadden gedaan, maar dat kwam pas later. Het bleek dat we niet op de stoep mochten fietsen, maar we moesten op de straat. Een klein stukje daarvoor hadden we inderdaad op de stoep gefietst, want er was niemand. Verder zijn hier ook niet overal fietspaden, dus dan moet je wel op de weg, maar stoep voelt iets veiliger. En dat deden we ook alleen als er verder niemand was, kwam er iemand aan dan was het weer de straat. Maar goed, dat mocht dus niet dus we kregen allemaal een officiële waarschuwing! Dat was toch wel een beetje schrikken. Nog geen week in Japan en nu al in aanraking geweest met de politie. En dat terwijl ik nog nooit ben staande gehouden door eentje in Nederland XD Gelukkig was het nog maar een waarschuwing en kregen we nog niet meteen een boete van iets van 15000 yen. Het was wel een klein beetje 'ironisch' of hoe je het ook wil noemen (kan niet op een beter woord komen), want toen de politieagenten ons die regel uitlegden, kwam er net een groepje Japanse jongens langsfietsen die ook doodleuk op de stoep gingen fietsen! Die werden het alleen nageroepen door de agenten, helaas :c Misschien hadden we ook moeten wachten met onze fietstrip totdat we de regels uitgelegd hadden gekregen op 5 april tijdens de oriëntatie voor buitenlandse studenten.

Verder was het een rustige dag, maar morgen staat er weer veel te gebeuren tijdens de IPLA oriëntatie! Bedankt weer voor het lezen en sayonara!

(voor foto's ga nu naar: http://s1024.photobucket.com/user/Jessica_Dorenbos/slideshow/Japan%20Reis/3-4-2016%20Shopping%20en%20Shrine )